Aktualności

Jak będzie w niebie? Po co jest czyściec? Czy naprawdę zmarli potrzebują naszej modlitwy? Pytań po  przedstawieniu „Chciałaby dusza do raju” jest wiele. A przemyśleń i refleksji jeszcze więcej.

Aktorzy Grupy „Misterium” przeprowadzili w tym roku widzów przez kilka historii, których bohaterowie na końcu spotykają się razem w czyśćcu, by oczekiwać na Bożą łaskę, czyli ocean Bożego Miłosierdzia. W tej „czwartej dzielnicy”, jak to pięknie ujęto w spektaklu, mają czas, by dokładnie przyjrzeć się swojemu postępowaniu za życia, by zacząć żałować swych niefortunnych decyzji, nieodpowiednio dobranych słów, zrealizowanych czynów i wyborów. Niektórzy bohaterowie mają nawet możliwość przyjrzenia się swojemu pogrzebowi i ocenieniu, jak długo trwa ludzka pamięć.

Spotkanie w czyśćcu odsłania też wśród bohaterów ich prawdziwe pragnienia. Ci, którzy za życia nie przywiązywali wagi do wypowiadanych słów i podejmowanych czynności, w czyśćcu mają czas, by przemyśleć swoje postępowanie. Za każde słowo, które mogło zranić, trzeba będzie odpokutować. Dopiero w tej „dzielnicy” tak naprawdę zaczynają rozumieć, czym jest życie i ile krzywdy wyrządzili drugiemu człowiekowi.

Podczas oglądania przedstawienia było też wiele szans na refleksję: jak można pomóc tym, którzy żałują i chcą spotkania w Bożym królestwie. Na scenie aktorzy sprytnie odkrywają, że największą ulgą dla dusz pokutujących w czyśćcu są modlitwy żywych, wypraszających dla nich niebo. A ogromną radość sprawia Msza święta, sprawowana za zmarłych, która daje duszom niezwykłą łaskę spokoju. Ofiara Eucharystyczna jest wybawieniem dla dusz czyśćcowych.

To już kolejne przedstawienie Teatralnej Grupy „Misterium”, która pod opieką Reżysera Marcina Kobierskiego od prawie piętnastu lat zabiera widzów w wyjątkową teatralną podróż. Tej jesieni zaprosili na wycieczkę między ziemią a niebem. Ile się wspólnie nauczyliśmy, o tyle będziemy mądrzejsi tu, na ziemi.

Wojciech Hajduk

Zdjęcia: www.foto-tomaszjanik.pl